Recensie: Pearl Jam – Lightning Bolt

1 dag na de release van de nieuwe Pearl Jam plaat kocht ik samen met medeMans de Slipnotmonkey de cd in een platenzaak in Arnhem. Vol trots zagen wij PJ’s tiende studioalbum vooraan in de schappen staan. Vooraan, want reikhalzend keek Nederland uit naar de nieuwe cd. Heerlijk een cd kopen voelde zelden zo lekker, zeker is dit tegenwoordige download tijdperk.
Kort voor wij het album konden aanschaffen werd de single ‘Sirens’ via het internet gereleased. Een prachtige nieuwe single welke de hoge verwachtingen deed groeien.

Bij de SNM thuis werd de cd uiteraard gelijk in de speler gedaan en ‘Getaway’ galmde door de speakers terwijl ik tevreden het boekwerk doorbladerde waarin de teksten helder staan beschreven.

Traditioneel start PJ met drie snelle en harde rocksongs. Ook ‘Lightning bolt’ kent eenzelfde start. ‘Getaway’ is een ijzersterke opener welke de adrenaline flink doet stromen door de aderen. De tweede track is de eerste single van het album ‘Mind your manners’. Een supersnelle rocker welke in 1 adem kan worden genoemd met ‘Spin the black circle’ uit 1994. Tot aan ‘Mind your manners’ bracht PJ niet eerder weer zo’n snelle single uit.

‘My father’s son’ is de laatste van de eerste drie rockers op deze plaat. Een nummer waarin de woede (van een gemiste relatie met een weggelopen vader) voelbaar is en je hetzelfde gevoel geeft als bij een eerder nummer als ‘Do the evolution’. Op het eerste oor valt het nummer wat tegen, maar draai hem meerdere keren en het komt steeds beter binnen.

De huidige single ‘Sirens’ is daarentegen na 1 luisterbeurt al te beoordelen als hoogtepunt. Een melodieuze meebruller welke heel mooi gelaagd is opgebouwd. Een terechte single welke duidelijk laat merken dat PJ weer een stapje verder is dan, op hun overigens zeer sterke vorige plaat, ‘Backspacer’.

De titelsong dwingen je vervolgens om de speakers op maximaal te zetten. Het liefst wil je gelijk weer naar een concert, want de track dwingt je op te staan uit je stoel of het gaspedaal in te trappen want wat een energie, ‘Lightning Boooooooolllllllt’! Je voelt de band volle bak gaan en ook Boom Gaspar doet op de achtergrond de piano doen trillen.

‘Infallible’ is wat mij betreft HET hoogtepunt op het album. Hierin brengt PJ een eigen, nieuwe stijl en laat het het vorige album definitief achter zich. Een melodieuze rocker waarin alles klopt.
‘Pendulum’ is de ‘Release’ van deze plaat. Een rustig en mysterieus nummer welke leunt op een stevige toetsenpartij met een heerlijke gitaarsolo als bonus. Dit wordt vaak een concertopener schat ik in, ‘easy left me a long time ago…’.

‘Swallowed whole’ is een lekkere poprocker en wordt gevolgd door ‘Let the records play’ wat is voorzien van een strakke, bijna bluesachtige beat. Een bijna dansbare track en naast ‘Infallible’ het tweede nummer op dit album waarin PJ een vernieuwende stijl ten gehore brengt. Natuurlijk wordt dit live een kraker, mede door de jankende gitaarsolo.

Het album kent 12 nummers en met nog drie tracks te gaan blijken er geen harde rocknummers meer te komen. Sterker nog ‘Sleeping by myself’, voorzien van ukelele, is een positieve ode aan de beëindiging van een relatie.

‘Yellow moon’ is een Pink Floyd-achtige symphonische track, welke prachtig wordt opgebouwd. Wat moet dit een genot zijn geweest om als producer dit nummer in de studio live te hebben gehoord. Eigenlijk duurt het nummer veel te kort om van te genieten. Dus nog maar een aantal keer.

Het album wordt afgesloten met ‘Future days’. Een ultiem liefdesnummer wat gelijkenissen heeft met ‘Just breathe’.

Eerlijk is eerlijk, na de eerste, goede luisterbeurt kende ik twijfel. Een lichte teleurstelling maakte zich van mij meester aangezien ik sommige nummers niet goed kon plaatsen. Na meerdere keren de nummers waar ik aan twijfelde op mij te hebben laten ingewerkt is alle twijfel omgeslagen in een hoera stemming.

Wat opvalt is dat ‘Lightning bolt’ een zeer positief album is. Zowel in sound als in teksten. Pearl Jam wil hiermee een duidelijk signaal afgeven. De band lijkt meer dan ooit ‘in leven’. Alle tracks staan als een huis en daarmee is deze laatste plaat absoluut een van PJ’s beste platen. Het kan haast niet anders dan dat Pearl Jam met dit album wederom fans voor zich zal winnen.

Ook deze fan is weer een beetje meer fan want wat is ‘Lightning bolt’ een prachtplaat. Het maakt mij aan de andere kant wel onzeker want de kans dat een volgend album dit album zal overstijgen wordt bijna onmogelijk. Gelukkig hoef ik daar nog niet aan te denken en kan ik nu volop genieten van ‘Lightning Bolt’.

Cijfer – 9

Gumus

Geef een reactie