In het laatste weekend van augustus was het weer zo ver, het traditionele visweekendje van WJUJ en Gumus. Wederom was de bestemming Sneek. Eigenlijk al jaren vaste prik, maar bij aanvang van het weekend zou het maar zo eens de laatste keer zijn dat beide Mansjes richting deze Friese plaats zouden afreizen. Het hardnekkige gerucht ging dat Gumus’ ouders deze fraaie boerencamping vaarwel zouden zeggen na dit seizoen. Gumus’ pa wilde wel eens wat anders, een meer bosrijke omgeving dus maakte Gumus en WJUJ zich klaar voor een extra traditioneel weekendje met ook een soort afscheid.
Alvorens het zover was toog Gumus richting Amstelveen waar WJUJ zijn auto al had volgepakt met zoals hij dat zelf zo mooi noemt ‘wat kleinigheden’ en ook al stond te wachten. Gumus zat aan zijn kilometers dus WJUJ zijn good-old Toyota was weer de Sjaak. Nog net kregen beide Mansjes mee dat ‘grote broer’ weer een baan had gevonden dus extra uitgelaten stapten ze in de Starlet van WJUJ. Gas dr op.
Onderweg werd er natuurlijk flink bijgepraat en kon Gumus de rijdende Appie Hein kast even inspecteren en constateerde (jawel daar is dat fraaie woord weer) dat het in orde was, meer dan in orde. Het was sowieso dik in orde want het was prachtig weer, heerlijke temperatuur en nauwelijks wind dus heerlijk visweer. Dat geluk hebben De Mansjes trouwens al meerdere jaren achter elkaar inmiddels.
Op de camping aangekomen werd er snel alles uitgeladen om toch nog snel wat boodschappen te halen want de BBQ stond op het programma die avond. De Lidl werd bezocht en de laatste benodigdheden werden aangeschaft. Terug op de camping werd er uiteraard eerst een (lauwe) pilsener open getrokken. Ondanks de hoge temperatuur smaakte deze heerlijk en vertrouwd. Bij het opruimen van de boodschappen bleek al snel dat WJUJ al veel van hetzelfde had meegenomen dus van alles dubbel of te veel, maar De Mansjes zeggen dan maar zo; Beter dubbel dan dubbel geen.
Nog net voldoende tijd om de hengels uit te gooien en zowaar wist WJUJ ook de eerste visjes aan de haak te slaan. Gumus was met zijn hoofd al bij de BBQ dus hij ving niets. Mocht je van een wedstrijd spreken dan nam WJUJ dus al vroeg een voorsprong. De voorsprong kreeg voor WJUJ nog meer glans want Gumus liet door de speakers van de telefoon ‘De Tamme Boerenzoon’ galmen. WJUJ had dit nummer nog nooit gehoord en was blij verrast. Terwijl hij met een goudgeel rakkertje in de hand stond te turen naar zijn dobbers hoorde hij bij een heerlijke zomeravond zon zo maar ineens deze klassiekers van Hollandse boden zijn oorschelp binnenglijden; ‘He boerenknul, boerenboerenboerenboerenKnul, boerenknul ik ben kapot van jou’!
Gumus zag dat het al begon te schemeren dus de wegwerpBBQ werd aangestoken. De Mansjes hadden er twee bij zich en begonnen voorzichtig met 1 exemplaar. Alleen vissen en een BBQ aansteken gaat niet goed samen dus echt fikken wilde het niet. Dus de tweede er maar bij in. Gumus was er druk mee terwijl WJUJ geconcentreerd zat te dobberen. Uiteindelijk was er een prima BBQ aan de praat dus lekker vlees dr op zou je zeggen…
… maar nee hoor. Toch te weinig kolen. Inmiddels was het tegen donker aan en stonden De Mansjes met aan halve BBQ en rauw vlees te bedenken wat ze moesten doen totdat WJUJ bij het halen van twee biertjes stuitte op een zak kolen! En dat niet alleen, er stond een volledige BBQ set in de voortent. HAH, Oei, Heey, Pssst! En nog erger, achteraf had Gumus het ook wel geweten. Te laat!
In ieder geval werden er nog flink wat kolen op de dubbele wegwerpBBQ geflikkerd en kon er na goed 20 minuten de eerste lappen vlees op de grillplaat.
Speklappen, hamburgers en knoflookworsten werden verorberd in het pikke donker bij deze BBQ by night. Met zaklampen van de telefoon werd gekeken of te vlees gaar was en of het überhaupt wel op de BBQ lag en niet in het gras. Tegen 23.30 uur was het avondmaal gedaan en konden De Mansjes vrij snel hun nest in met een overvol pensje vlees. Gumus had zijn gitaar ook meegenomen dus WJUJ viel rustig in slaap op enkele valse klanken uit de snarenkast van Gumus.
De volgende ochtend deden De Mansjes het kalm aan. Koffie, opfrissen, schijten, koffie, benzine halen, krasloten verknallen, koffie, maden halen, visakte kopen, en pissen voordat er een Iers ontbijtje werd gemaakt door WJUJ. Het was inmiddels tegen 12.00 uur en er was nog geen vis gevangen. Kon ook niet want er was nog geen hengel uitgegooid. Na het Ierse ontbijtje werd de bood klaargemaakt en in het water geladen. Gumus installeerde het motortje en de visspullen en etenswaren werden ingeladen.
Na 10 minuten werden de ankers uitgegooid bij een fraai stekje aan de overzijde op het meer en tegen het riet. De Mansjes waren er klaar voor. De hengels werden uitgeworpen en de competitie kon beginnen. Voornamelijk kleine voorntjes werden gevangen en een enkele stekelbaars. WJUJ behield zijn voorsprong op Gumus met steeds een verschil van 2, 3, 4 of 5. Onderweg werd de magische score van 22-17 bereikt. Magisch omdat WJUJ op de 22ste is geboren en Gumus op de 17de. Het moest zo zijn. Na een dik uur was de opbrengt stil komen te staan en peddelden De Mansjes ietsjes verder. Daar werd een groot arsenaal aan grijze glibberaars binnen gehengeld. WJUJ leek verder uit te lopen en stond ook even 8 vissen voor, maar toch wist Gumus steeds weer aan te klampen. Na een hele middag op het water voeren De Mansjes voldaan terug naar de camping.
Die avond stond er een traditioneel Chineesje op het menu. Alleen niet meer bij Ontploft kapsel in IJlst, met Jahaan met de Mahaaan. Maar uit Sneek. Normaliter wordt het altijd afgehaald, maar deze keer werd besloten het lopend buffet aan te gaan en daar te blijven. Beide Mansjes waren best moe en echt honger hadden ze niet. Na het soepie zaten ze al vol, maar toch werd een dubbele ronde langs het buffet gedaan. En natuurlijk kon Gumus het ijs niet weigeren.
Laat die avond togen De Mansjes terug naar de caravan. Waar Gumus vlak voor de nacht werd ingegaan nog even de klanken van die ene klassieker van weleer door de caravan gejaagd. ‘En met haar hoofd een beetje schuin omhoog zong zij haar liedje, voor hem, VOOR HEM! He boerenBrok, boerenboerenboerenboerenBrok, boerenBrok ik ben kapot van jou’.
De volgende ochtend was het alweer de laatste dag. Deze dag begon zoals zo velen met koffie en dik keer eerder dan de vorige dag het Ierse ontbijtje. Daarna sprongen De Mansjes snel weer in de boot op zoek naar een spiegel op het water. Dat spiegeltje werd snel gevonden en maar goed ook voor Gumus want hij keek nog steeds tegen een achterstand aan. WJUJ begon gelijk goed door binnen een minuut een voorntje aan de haak te slaan.
Gumus moest echt uit een ander vaatje gaat tappen. En hij deed dat ook. Op de fraaie spiegel zette Gumus een versnelling in en kwam na een paar uur langszij bij WJUJ. Die lag toch net in een stukje te vissen waar de visjes nauwelijks wilden bijten. Gumus lag 5 meter verder en trok met regelmaat een vis uit het water. Ook hier werd na een paar uur iets verder gepeddeld en weer aangelegd. Zo diep op het meer als waar De Mansjes nu lagen, waren ze tot dan toe nog nooit geweest. Ook hier beten de vissen goed en ook net iets meer bij Gumus waardoor hij zelfs op voorsprong kwam.
Eerst werd getracht de 60 vissen te halen. Dat lukte met gemak. Daarna werd de doelstelling 80. Ook dat lukte.
100 dan? Yes, zeker!
Nummer 100
De teller bleef steken op 117 vissen waarvan er net iets meer voor Gumus waren dan voor WJUJ, maar gezamenlijk natuurlijk een magnifiek resultaat en ook een die veel voldoening gaf voor beide heren.
Er werd afscheid genomen van de ‘Swarte brekken’ en dat viel toch iets zwaarder dan verwacht voor beide Mansjes. Ze hadden inmiddels samen al vele uren op dit water doorgebracht en ook al jaar, na jaar, na jaar. Dus toch kwam het nu toch wel even binnen dat ze hier wellicht nooit meer zouden komen. Voorzichtig werden al plannen gemaakt om het volgende jaar te gaan zeevissen. Wie weet wat de toekomst zou brengen.
Aangekomen op de camping waren de ouders van Gumus’ al aangekomen. Snel nog een bakkie koffie en even bijpraten voordat De Mansjes gingen opruimen. Tassen inpakken, De boot (voor de laatste keer) uit het water. Motortje er af. De AH voorraad werd verdeeld en daarvan bleef er veel achter bij de ouders van Gumus. Met dank aan WJUJ.
Aan het eind van de middag werd er afscheid genomen van Gumus ouders en konden WJUJ en Gumus terug via de Afsluitdijk. Rond 18.30 uur reed WJUJ de oprit van zijn huis in Amstelveen op met een knetterende uitlaat. Die was losgeschoten en zorgde voor een knalpijp onder Starlet.
Gumus pakte snel zijn spullen over naar zijn eigen auto en vertrok daarna richting Haarlem. Maar niet voordat beide Mansjes groots afscheid hadden genomen van elkaar. Het was wederom een geweldig traditioneel visweekendje en op zeker werd afgesproken dat in 2016 te herhalen. Waar dat was de grote vraag alleen. De toekomst zal het uitwijzen…
Update
Inmiddels zijn we ruim een maand verder en is gebleken dat Gumus zijn ouders toch nog een jaar in Sneek zullen blijven. Dus de mogelijk bestaat toch dat het traditionele visweekendje toch nog een jaar in Sneek zal plaatsvinden. Echter is Gumus’ bootje wel verkocht dus mochten De Mansjes terug gaan gaan Sneek dan zullen ze een dealtje met Douwe moeten maken om zijn bootje te lenen.
