WAT: CONCERT STEREOPHONICS
WAAR: AFAS LIVE AMSTERDAM
WANNEER: ZATERDAG 27 JANUARI 2018
AANWEZIGE MANSJES: FUKKENS EN GUMUS
Om 18.00 uur was er een tafeltje gereserveerd bij Loetje in Amsterdam-Oost. Daar zouden Fukkens en Gumus de beste Nederlandse biefstuk eten die maar te verkrijgen is in een Nederlands restaurant. Onderweg in de metro zag Gumus Fukkens op het perron van Amstel staan en instappen. Met een welkome middelvinger begroetten De Mansjes elkaar. De knuffel was niet minder gemeend.
Er werd koers gezet richting Loetje waar de tafel al gereserveerd stond. Uiteraard er werd er eerst geproost met een heerlijk speciaal biertje. Niet veel later werden de biefstukjes gebracht. Even viel het gesprek stil, want van de eerste hap moest worden genoten. En godvergeten wat waren ze lekker. Het witbrood werd in de jus gedoopt en uiteraard nog meer eens bij besteld want De Mansjes kregen er geen genoeg van.
Er werd gegeten, gedronken en gekletst. Uiteraard over het leven, de komende trip naar Berlijn en natuurlijk ook over WJUJ. Normaal gezien zou hij hier zeker bij zijn geweest want de Stereophonics vond ook WJUJ een toffe band. De laatste keer dat De Mansjes de Stereophonics bezochten was ook met WJUJ er bij in Tilburg. Nu zaten Fukkens en Gumus er met z’n tweeën te overdenken hoe het toch zo heeft kunnen gebeuren. Er werd geproost!
Na het heerlijke biefstukje werd koers gezet richting de tegenwoordige Afas live. Maar Fukkens mocht niet naar binnen want hij het een rugzak bij zich. En die was net iets groter dan een A4tje dus moesten ze een kluisje huren. Tuurlijk een kluisje a euro 5,-. De code deed het niet, maar nadat een van de gastjes daar De Mansjes de code voor een ander kluisje had gegeven konden ze naar binnen. Fukkens zou die gastjes overigens later op de avond nog hartelijk bedanken door het verlengsnoer los te trekken zodat ze in het donker kwamen te zitten.
Eerst pissen, munten en bier halen en toen maar naar binnen. Het voorprogramma speelde precies het laatste nummer in de niet uitverkochte Afas live. Gelukkig maar! Om goed 21.00 uur doofden de lichten en werd de intro over de speakers gedraaid. Het openingsnummer van dit Amsterdam concert van de Scream above the sounds tour was ‘Chances are’ van het laatste album. Dat dit het openingsnummer zou worden had Gumus al voorspeld in zijn eerder beschreven recensie. Een logische opener want een heerlijke rocker. Ook nieuw was ‘Caught by the wind’.
‘Local boy in the photograph’ volgde al vroeg in de set waarna twee tracks van het vorige album Keep the village alive volgden; ‘C’est la vie’ en ‘I wanna get lost with you’.
Drummer Jamie Morrisson kwam naar voren om vooraan op het podium het ritme op ‘I wouldn’t believe your radio’ te spelen. Daarna volgde een grote hit want het publiek herkende al de gitaarakkoorden van ‘Maybe tomorrow’. Van het nieuwe album werd ‘Taken a tumble’ gespeeld waarna wederom een hit werd gespeeld, het vrolijke ‘Have a nice day’.
De zaal was een beetje stilletjes, maar Fukkens en Gumus genoten. De band speelde strak en sterk. Vele malen werden de biertjes richting de hemel gehouden om op WJUJ te proosten.
Een voor De Mansjes onbekend nummer werd gespeeld ‘Pass the buck’.
Tijdens ‘All-in one night’ liet de band zien over een goede live reputatie te beschikken want het nummer kreeg een heerlijke toegift waarin zanger Kelly Jones zijn gitaar lekker liet janken.
Ook het nieuwe ‘Geronimo’ klonk strak. Wat juist mooi aan dit nummer is, is de saxofoon. Alleen is deze tijdens de live concerten weg gelaten. Ook op een van Gumus zijn favoriete nummers ‘What’s all the fuss about’ is deze weg gelaten. Een gemis, want het geeft die nummers extra kracht. Misschien iets voor een volgende keer?
Weer twee tracks van het vorige album ‘White lies’ en ‘Sunny’ waarop Kelly Jones op piano speelt. Twee fraaie uitvoeringen waarvan de laatste echt tot leven komt live. Heerlijk!
Hierna een emotioneel moment want een van WJUJ zijn favorieten kwam met ‘Just looking’. Wederom sloegen Fukkens en Gumus de armen om elkaar heen en zongen uit volle borst mee. Hopelijk heeft WJUJ ze gehoord. En ook tijdens het fraaie ‘Graffiti on the train’.
Het einde van de eerste set bestond enkel uit klassiekers want eerst ‘Mr writer’ en vervolgens ‘A thousand trees’ werden gespeeld. Fukkens en Gumus gingen uit hun plaat op ‘The bartender and the thief’.
De encore niet veel later startte met ‘Mr and Mrs Smith’. Hierin speelt Muppetdrummer Morrisson een geweldige solo aan het eind. De afsluiter was natuurlijk ‘Dakota’, de grootste hit van de band. ‘I don’t know where we are going now – so take a look at me now’. Inderdaad weet niemand dat en dat het leven zo hard kan zijn werd nog maar eens duidelijk met deze laatste zin van het concert.
Een erg fijn concert met een heerlijke setlist was ten einde. De mansjes verlieten voldaan de zaal en maakten zich klaar voor de afterparty want op de eerste verdieping stond nog een bandje te spelen.
Best leuk klonk het, maar de jochies zagen er uit als vertrapte muizen. Dus op naar de bus die De Mansjes naar Haarlem zou brengen.
Deze hadden ze net gemist dus eerst even wildplassen en daarna een durumpje. Maar die luie donder was al dicht! Dus de Burger King! Daar maakte het wachten en wachten en wachten Fukkens rebels dus probeerde hij de code van de deur te vinden zodat hij zelf wel zijn burgen zou gaan bakken. Het lukte hem niet, maar uiteindelijk kregen ze toch hun burgers en konden ze genieten. Nou ja genieten…
De bus bracht De Mansjes naar Haarlem, maar als Gumus Fukkens niet wakker had gemaakt was hij op het station van Haarlem wakker geworden. Een kleine wandeltocht naar Gumus zijn huis werd ingezet waarna er nog een biertje gedronken zou worden. Maar nee, Fukkens was op en wilde gelijk gaan pitten. Dus zo gezegd zo gedaan.
De volgende dag werd de lichte kater weggespoeld met een Iers ontbijtje en vertrok Fukkens net na het middaguur richting Rotterdam om zich daar te melden bij een visite.
Het was weer een heel fijn wederzien tussen De Mansjes.
Setlist
Chances Are
Caught by the Wind
Local Boy in the Photograph
C’est La Vie
I Wanna Get Lost With You
I Wouldn’t Believe Your Radio
Maybe Tomorrow
Taken a Tumble
Have a Nice Day
Pass the Buck (First time since 2010.)
Step On My Old Size Nines (Tour Debut)
All in One Night
Geronimo
What’s All the Fuss About?
White Lies
Sunny
Just Looking
Graffiti on the Train
Indian Summer
Mr Writer
A Thousand Trees
The Bartender and the Thief
Encore:
Mr and Mrs Smith
Dakota